INFORMACJE DLA RODZICÓW NOWO PRZYJĘTYCH DZIECI

Szanowni Państwo, bardzo nam przykro, że ze względu na czas pandemii i obowiązujące obostrzenia nie możemy zaprosić Państwa wraz z dziećmi na spotkanie adaptacyjne. Zachęcamy do zapoznania się z tekstem poniżej. Gdy moje dziecko idzie pierwszy raz do przedszkola Płacze, krzyczy, łapie cię za ubranie - prosi, byś go nie zostawiał/a... Taką sytuację przeżywa każdy rodzic. Co zrobić, by nasze dzieci chętnie i z radością rozpoczynały przygodę z przedszkolem? Wbrew pozorom pytanie to zadają sobie nie tylko rodzice maluszków. Zdarza się także, że i starsze dzieci mają z tym kłopot lub po wakacjach niechętnie wracają do przedszkola. Nie ma w tym nic dziwnego ani niepokojącego. Należy pamiętać, że wrzesień jest miesiącem adaptacyjnym, i nie wpadać w panikę. Niektóre dzieci, podobnie jak dorośli, radzą sobie z nową sytuacją łatwiej i szybciej, inne potrzebują na to więcej czasu. Kochani Rodzice! Rozstanie z Wami, często po raz pierwszy życiu, na kilka bardzo długich godzin, jest szczególnie dla 3-czy 4-latka. ale również dla starszych dzieci, dużym przeżyciem. To Wy musicie panować nad swoimi emocjami, by dodatkowo nie potęgować u dziecka niepokoju, bo i tak w mniejszym tub większym stopniu pojawi się on w związku z nową dla niego sytuacją. Od Was dziecko uczy się radzenia sobie z emocjami i nową, nieznaną sytuacją. Zapewnijcie spokojnie swoją pociechę, że ją kochacie i że jest dla Was najważniejsza, dlatego przyjdziecie po nią najszybciej, jak to będzie możliwe, by razem spędzić czas przed dobranocką. Dobrze jest zaplanować jakieś wspólne zajęcie na popołudnie! Ale danej obietnicy ZAWSZE trzeba dotrzymać, więc obietnica musi być przemyślana i możliwa do zrealizowania. OTO KILKA RAD NIE TYLKO DLA POCZĄTKUJĄCYCH RODZICÓW PRZEDSZKOLAKÓW: 1. Wyjdźcie z domu na tyle wcześnie, by po drodze do przedszkola mieć czas na rozmowę I nie poganiać malucha w zdenerwowaniu. 2. Zdecydowanie i spokojnie żegnajcie się z pociechą, jednak nie za długo, by nie przedłużać trudnego rozstania. 3. Płaczącemu brzdącowi powiedzcie, że teraz pocieszy go jego Pani, ponieważ Wy musicie spieszyć się do pracy, by równie szybko wrócić po niego przed końcem przedszkolnych zajęć. 4. Wspomnijcie, że czekają na niego inne dzieci, które chcą się z nim pobawić i nowe zabawki. 5. Pamiętajcie, że wszystkie dzieci, gdy tylko znajdą się w sali, włączają się w zajęcia, wspólne zabawy, posiłki, rysowanie, śpiewanie, spacery — dlatego nawet przez minutę nie pamiętają o smutku. 6. Jeśli minęło już sporo czasu, a sytuacja się nie zmienia, dobrze, by któreś z Was wzięło kilka dni urlopu. Będzie wtedy możliwość, aby wyciszyć negatywne emocje oraz stopniowo przedłużyć pobyt dziecka w przedszkolu. Wtedy łatwiej zaakceptuje ono nową sytuację. 7. Ale nawet najlepiej przygotowane do pójścia do przedszkola dzieci mogą mieć trudności adaptacyjne, przejawiające się w większości przypadków płaczem, często niechęcią do jedzenia, czasami gorączką i wymiotami. Należy wtedy przyjrzeć się bacznie sobie, gdyż obawy i niepokoje członków rodziny, rodziców, dziadków i opiekunów mogą w sposób nieświadomy być przelane na dziecko i tym samym utrudnić proces adaptacji przedszkolnej. CZEGO NIE ROBIĆ, BY NIE ZNIECHĘCAĆ DZIECKA DO PRZEDSZKOLA I. Nie spieszyć się rano przed wyjściem do przedszkola (dziecko będzie spokojniejsze, a następnego dnia nie będzie miało przykrych wspomnień). 2. Nie straszyć malucha przedszkolem i panią wychowawczynią. 3. Nie zabraniać dziecku, by zabrało ze sobą ulubioną małą przytulankę lub zdjęcie rodzica (doda mu otuchy). 4. Nie łamać danego słowa — odbierać pociechę wtedy, kiedy obiecaliśmy przyjść (np. zaraz po obiedzie). 5. Nie krytykować prób samodzielności - dziecko będzie pewniejsze siebie w grupie. Niezbędne w wyprawce przedszkolaka są: Poduszka i kocyk - podpisana imieniem i nazwiskiem. Worek - komplet ubrań na zmianę, czyli: spódnica na gumkę/spodnie, majteczki, skarpetki, ewentualnie rajstopki, T-shirt z krótkim i długim rękawem, rozpinana bluza lub sweter. Najważniejsze! Wszystkie ubrania łatwe do samodzielnego zakładania i zdejmowania- podpisany imieniem i nazwiskiem. Kapcie na zmianę - wygodne, takie by maluch mógł je sam założyć i zdjąć, oddychające, z gumową podeszwą, trzymające stabilnie stopę dziecka i chroniące przed urazami.